Kon zo niet blijven. Er lopen 4 kabels naar binnen en als er in de winter sneeuw- en ijsvorming op de draden ontstaat, kun je een heel vervelende kortsluiting krijgen.
Enfin, de EON (electriciteitsleverancier) gebeld, drie kwartier in de wacht gestaan en SEK 200 armer, maar uiteindelijk toch iemand gesproken (na 4 x doorverbinden).
Zou er een spoedaanpak van maken. We zouden worden teruggebeld door een techneut.
Na 4 dagen : nog geen response.
Vervolgens maar weer eens gekozen voor de beproefde methode om zaken op gang te krijgen: via een email de EON in gebreke gesteld en ze aansprakelijk gesteld voor alle lichamelijk letsel en materiële schade die van deze situatie het gevolg zou kunnen zijn.
Drie uur later.... een auto van de ONE (kennelijk de technische dienst BV van de EON; leuk gevonden, die woordspeling).
De man had geen ladder mee (wel handig in Noord Zweden, waar de kabels niet onder de grond liggen maar op een meter of 5 hoogte aan palen hangen), maar een kniesoor die daarop let.
Ladder uitgeleend...hij had zelf gelukkig tape mee.... en klaar is Kees (of heette hij Køs?)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten